وقتی باید در مسلمان بودن برخی اصلاح طلبان شک داشت:
ایجاد تردید تئوریسین اصلاحات در حرام بوده شراب!
در آخرین اظهار نظرها، یکی از تئوریسین های این طیف که سابقاً ملبس به لباس روحانیت بوده ویکی از پشتیبانان فکری دولت اصلاحات به شمار می آمد، یعنی "حسن یوسفی اشکوری" که اکنون در خارج از کشور به سر می برد، در پاسخ به سؤال شخصی از وی در مورد حلیت یا حرام بودن شراب، نسبت به حرام بودن آن تردید وارد کرده است. البته زیر سؤال بردن مستقیم و غیر مستقیم احکام شرعی سابقه ای طولانی در این جریان دارد ...
سرویس سیاسی پایگاه 598
، اینکه مشکل اصلی ما با اصلاح طلبان، چیزی جز "اصل دین" نیست و باقی مباحث و اختلافات، بهانه ای بیش نیستند، حقیقتی است که بارها از سوی بزرگانی چون علامه مصباح یزدی و شاگردان ایشان و دیگر علمای آگاه بیان شده است. ایشان در دوران اصلاحات و در روزنامه های زنجیره ای خود بارها به اصول دینی و حتی ائمه اهل بیت علیهم السلام تاخته و از سوی یکدیگر محکوم هم نشده اند.
در آخرین اظهار نظرها، یکی از تئوریسین های این طیف که سابقاً ملبس به لباس روحانیت بوده ویکی از پشتیبانان فکری دولت اصلاحات به شمار می آمد، یعنی "حسن یوسفی اشکوری" که اکنون در خارج از کشور به سر می برد، در پاسخ به سؤال شخصی از وی در مورد حلیت یا حرام بودن شراب، نسبت به حرام بودن آن تردید وارد کرده است.
اشکوری که نماینده دوره اول مجلس شورای اسلامی بوده است و از زمره نیروهای ملی مذهبی محسوب می گردد، پس از حضور در کنفرانس مستهجن برلین، ابتدا به ارتداد و سپس هفت سال زندان محکوم گردید.
او در سایت شخصی خود در پاسخ به این سؤال که آیا چون در قرآن برای شراب لفظ «حرام» به کار نرفته، می توان گفت که حرام نیست پاسخ داده: «در قرآن از واژه «حرام» در مورد شراب و خمر استفاده نشده و فقط گفته شده از گناهان است و از آن اجتناب کنید... من به توان یک نظر شخصی فعلا به صورت خام می توانم بگویم که اگر ملاک تحریم و یا نهی از شرب خمر مسکر بودن باشد، طبعا بر وفق قاعدة «کل مسکر حرام» هر نوشابه الکلی به دلیل مست کنندگی نهی شده اند اما به نظر می رسد که تحریم و نهی با قید مسکر بودن بالفعل است نه وجود خصلت ذاتی مست کنندگی و آیات قرآن و به ویژه سیر تحولی آن نشان می دهد که همین نظر درست است و منطبق با انگیزه و فلسفه نهی و نقد شرب خمر.»
خلاصه حرف، همان مطالب قدیمی است که در ماهواره های فارسی زبان بارها تکرار شده است که «اگر یک گیلاس بخوری و زیاده روی نکنی، حرام نیست!» حال آنکه قرآن کریم در آیات 90 و 91 سوره مائده می فرماید "یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَیْسِرُ وَ اْلأَنْصابُ وَ اْلأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّیْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ.. " و نیز در سوره بقره آیه 219 می فرماید: "...یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَیْسِرِ قُلْ فیهِما إِثْمٌ کَبیرٌ..."
در روایات ما اتفاقاً صریحاً تأکید بر حرام بودن حتی یک قطره شراب شده است. در روایتی ابا بصیر از امام صادق علیه السلام در پاسخ به سؤال فردی که پزشک برایش شراب تجویز نموده بود نقل می کند: " بدان که من حتي يک قطره از آن را نمي چشم و قسم به خدا که اجازه نمي دهم تو هم يک قطره از آن بنوشي و چيزي که نجس است شفا نمي دهد". نیز پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «ملعون است، ملعون است کسی که کنار سفره ای بنشیند که در آن سفره شراب نوشیده می شود»
البته زیر سؤال بردن مستقیم و غیر مستقیم احکام شرعی سابقه ای طولانی در این جریان دارد. چنانچه مسعود پزشکیان، نماینده اصلاح طلب مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی در مناظره ای که چند ماه قبل با دکتر احمد رهدار داشته، با وجود تأکید آقای رهدار بر اعلام برائت وی از آمریکا، اسرائیل و سران فتنه و اعلام وفاداری به مقام معظم رهبری و انکار پزشکیان و زیر سؤال بردن اصل ضرورت این برائت، عملاً دو شاخه از فروع دین، یعنی «تولی» و «تبری» را زیر سؤال برده است. گفتنی است طبق فقه ما چنانچه کسی آگاهانه یکی از اصول و یا احکام شرعی را انکار کند، از اسلام خارج شده است.
نظرات شما عزیزان:
|